عاقبت آتش برآمده از هیزم سیاست، کمی خودی را هم سوزاند. آقای زواره ای که نمی تواند مثل دگراندیشان فریاد بزند مجبور است بغض خود را فرو بخورد؛ آنها که ضربه های کاری را از قبل نیز دریافت کرده اند عادت کرده اند اما تحمل این صابون برای تن این یار وفادار سخت است.فقط از سر گلایه می گوید که : « من که 8 سال عضو شورای نگهبان بوده ام و خود تعیین صلاحیت می کردم چگونه رد صلاحیت شده ام. رد صلاحیت من بازتاب بین المللی خواهد داشت، معتقدم رد صلاحیت های این دوره مقداری سلیقه ای بوده است و رد صلاحیت من برنامه ای از پیش تعیین شده بود. زواره ای افزود که طبق روال قانونی شورای نگهبان باید اسامی نامزدها را به وزارت کشور اعلام می کرد. ما یکباره شنیدیم که اسامی نامزدها اعلام شده است. این مساله از نظر قانونی جای اشکال دارد.»
روزنامه ایران 3/3/84
راستی که هزار نکته باریکتر ز مو اینجاست. به نظر می رسد که اگر اسم فقط 3 نفر را اعلام می کردند و ایشان یکی از آن 3 تن بود، اعتراضی به نحوه تائید و رد صلاحیت ها نداشتند اما اکنون « مقداری سلیقه ای است» ؛ « روال غیر قانونی است» ؛ « از پیش تعیین شده» و ....
نیاز به توضیح ندارد. فقط یک جمله به نقل از باستانی پاریزی :
« و برای هزارمین بار ثابت شد که رجلی که به قدرت می رسد دیگر آزادیخواه نیست و رجلی که از کار کنار می رود همیشه یک آزادیخواه است.»